Ibilbideak

Lehenengo eta behin, GPS arrastoa ez da nirea, hemen duzue jatorria. Nik ibilbidea arrasto hori jarraituz egin nuen, aldaketa txiki batzuekin, baina nire GPSak huts asko egin zituen Aitzondoko errekaren inguruetan eta nahasgarri gerta daitekeenez, jatorrizkoa aipatu dut hemen. Nirea ikusi nahi izanez gero, hemen ikus dezakezue.

Goizean goiz abiatuta, baita eguna argitu aurretik ere, lehen ia ordu erdia errepide zen bidetik egiten baita, Tentes lepotik Bujaruelo lepora egin eta aurrera jarraitu Aragoin sartuta. Ia garaierarik galdu gabe ezkerreko horma ondotik jo, tximinia erraz-erraz batera heldu eta igo. Bidezidor baten arrastoa dago. Gabietuko tontorretik behera datorren gandor belartsu bat erraz gainditu eta ezkerreko harantxoan sartu. Irtenbiderik ez dagoela dirudi baina bidezidorrari jarraitu eta azkenean eskuinetara Gabietuko urkulura heldu (Forqueta). Ikuspegi ederra beste aldera.

Ibilbide zaila tarte askotan bidez kanpo egiten delako, nahiz eta gehienetan basoan barrena izan, leku garbietan barrena alegia. GPSa edo iparrorratza eta mapa komenigarri.

Aralarko ekialdeko eremuan gehien nabarmentzen diren hiru tontorrak bilatzen ditu ibilbideak Etxeberritik abiatuta. Bidea laburtu nahi izanez gero, Goldaratzetik abiatu zaitezkete. Ibilbide zail bezala jarri dut, tarte batzuetan bidez kanpo doalako arrastoa eta erraza delako halako eremuan, basoa eta karaitza nahasten direnean, norabidea galtzea. GPSa edo iparrorratza behar da lasai ibiltzeko.

1968. urtean diseinatu omen zuen GEORGE VERONek Pirinioen zeharkaldi hau.

Zurianek egindako proposamenari jarraituz, hainbat aldaketarekin. Irakurri aurretik Zuriainen azalpenak ezer erabaki aurretik.

Ibilbide zaila dela jarri dut Artola eta Mundumalkorra arteko tartearengatik, zeharbide aldapatsua baita, lurra baino ez tarte askotan. Bustia baldin badago ez da erraza izango zutik egotea! Makila eta bota gogorrak komeni.

SL-NA 131 ibilbideari jarraitzen dio arrastoak Aixitako gandorreko igoera ez beste tarte guztietan. Bidea ondo markatuta dago, eta jende dexente ibiltzen da itxura batean; jarraitzen erraza da beraz. Beste hainbat biderekin ere gurutzatzen da, ibilbidea luzatu nahi izanez gero.

Bidean aipagarri: Akolako parkea Ereñotzu aldean, hainbat monumentu megalitiko aipagarrirekin eta Txirrita Bertsolariaren omenezko harrizko irudia, nahiko ahaztuta, Latse aldean.

Aialde jatetxetik Domikoko zentralerainoko tartea porlanezko losaz estalitako kanal baten gainetik doa eta inguru malkartsua denez menditik eroritako harriak eta lurra topatuko dugu tarte askotan, kontu pixka batekin ibili beharra dago. Ibilbidearen zailtasun handiena Domikoko zentraletik urtegira igotzen den porlanezko bidean dago, aldapa handiarengatik. Gainontzeko bide gehiena pista zabaletan barrena doa, Artikutza aldeko isurialdeko bidezidorra kenduta.

Añarbe urtegia inguratzen duen pista oso aproposa da mendiko bizikletarako, baina badu eragozpen haundi bat: ezin da presa gainetik pasa eta ezinezkoa da itzulia osatzea, bizikleta bizkarrean hartu eta nahiko aldapa txarretan ibili gabe. Errenteriako Udalari dagokion aldean (Goizuetari dagokio presaren beste aldea) ez dago Goizuetako errepidera jaisteko biderik... zabalik. Ze egon badago errepide bat urtegia inguratzen duen pista bukatzen den lekutik Goizuetako errepidera jaisten dena, baina tarte horretan hesiz itxita dago.