743m.528747-4772080
Partiendo del puerto de Urkiola, nos encaminamos hacia TOKI-ALAI, Centro de Recepción e Interpretación del Parque, en el cual puede obtenerse toda la información acerca de las múltiples posibilidades y recursos de Urkiola. Las principales características del Parque se describen mediante maquetas, audiovisuales y una sala de exposiciones.
El recorrido propiamente dicho se inicia poco antes de llegar a Toki-Alai, donde un panel nos explica los diversos recorridos por la zona.Siguiendo la flecha a Saibi tomamos una desviación a la derecha, que por pista acementada nos conduce a los restos de un hayedo.El camino gira a la izquierda y por pronunciada e inequivoca pendiente nos lleva hasta un cartel.

Saliendo de Dima, por las escuelas, tomamos por la derecha,la carretera que indica a Baltzola.
Tras 4,3 km de subida por carretera vecinal en buen estado, llegamos a la ermita de San Lorenzo.
Nuestro punto de partida.
437m.522869-4775003
Descendemos y, olvidandonos de la carretera, en el cruce tomamos la pista que asciende. La de la izquierda nos bajaría a Baltzola.
427m.522780-4774986
Subimos por ancha pista hasta otro cruce donde tomamos el camino que desciende a nuestra derecha.
462m.522381-4774921
Descendemos por terreno embarrado hasta otro cruce que tomamos a la izquierda.
415m.522299-4775069

Aspaldiko Bizkaiko meategien historiarekin topo egin gura ezkero aukera ederra!
Las Muñecas-en utzi kotxea eta hegoalderantz doan pista hartu -jadanik meatzaren trenbide zaharraren historia zapaltzen hasiak izango zarete-. Bidean tunel batekin topo egingo duzue, aurrera egin. Bizkaiko biraren seinaleak lagun izango dituzue -txuri-gorriak- bidearen zati handi batean. Pista nagusia jarraitu, berari esker Alen herrira helduko zarete. Herrian meatzarien etxeak, frontoitxoa, eliza... aurkituko dituzue, eta batez ere lurra ondo baino hobeto astinduta.
Herritik aurrera egin dakarzuen pista beretik, hegoalderantz.

La subida desde Barrio es fácil. Hay que tener un poco de cuidado en la parte final, sobre todo si hay viento o niebla, pero por lo demás es un monte asequible.

El coche hay que dejarlo justo antes del publo, al lado de una especie de cantera (hay que dejarlo en la otra parte de la carretera ya que en esa zona no se puede aparcar por desprendimientos).
Comenzamos a subir dirigiéndonos al ueblo y por la carretera que más sube, la de la izquierda. Llega a la iglesia, y en este punto se hace de tierra.
Se pasa por un paso caanadiense y en el primer cruce lo bonito es seguir de frente (está marcado todo el recorrido con cairns). Es un senderito que acorta y desemboca de nuevo en el camino ancho, muy cerca del portillo de la Hoz. Una vez aquí no hay más que seguir a la derecha por sendero, siempre entre bojs y pinos hata la cumbre, la cual siempre tenemos referencia visual de ella por la gran cruz que tiene, que a su vez sirve de pararrayos. Hay tramos que hay que agacharse por lo tupido de la vegetación, pero por lo demás no reviste problemas. Ni siquiera hay pasos de piedra comprometidos.

Herriaren goi aldetik bi pista abiatzen dira mendian gora: iparraldekoena da seinaleztatuta dagoena. Herriko kaleetan gora egitean, beraz, eskubi aldera jo behar duzue kalegurutzeetan. Halako batean herritik atera eta putzu handi bat betetzen duen iturria topatuko duzue: seinale ugari ikusiko duzue handik aurrera (marra hori eta zuriak, letreroak, posteak).
Iturriaren aldamenetik aurrera egin eta hurrengo bidegurutzean gora egiten duen pista aukeratu behar duzue. Ermita baten antzeko eraikuntza txikia bat eskubi aldean utzi eta burdinazko langa batekin egingo duzue topo. Hura zeharkatu eta pistan gora egin besterik ez dago. Bidea nabarmena da eta sarri ikusten dira bide seinaleak: zalantzaren aurrean nabarmenena edota gora egiten duena aukeratu, izan ere aldapa luzea da gainditu beharrekoa. Haritz mardulak eta ezpel ugari ikusiko dugu igoera guztian. Halako baten tontorraren hegoaldeko lepotik datorren bidearekin egingo dugu topo: hura utzi eta eskubi aldetik jarraituko dugu, iparraldeko lepoa eta Ilusiako haitzen bila. Bidea ez da estutzen hasten haitzarte ikusgarri horretara heldu arte. Handik aurrera bideak haitzaren magalean jarraitzen du, ezpel artean, halako baten haitzarte estu baten sartu eta gainaldera ateratzen den arte.

Uharte-Beriain-Unanua-Uharte

Uharte herriko hego aldeko auzotik abiatu. Bidean errotarrien harrobia ikusteko aukera izango duzue, eta nola ez, txerriak solte. Pazientzia izan igoera aldapatsua baita zati zati batzuetan, hartu arnasa, begiratu ipar alderako paisaia: Aralar, Madalen haitz, Ireber, Saioa, Adi... Sakana bailara. Uhartetik Beriainaino mila bat metroko igoera dago.
Jaitsi Unanuarantz ohiko bidetik eta herri gaineko iturrira heltzean jo iparrerantz, Unanuaren Rasorantz, eta Beriainen muturrari buelta eman Uharterako norabidean.
Garai honetan bazoazte aukera izan dezakezue Beriaineko ur-jauzia ikusteko, aitzakia nahikoa irteera hau egiteko.

Bentaren ataritik abiatu eta etxaldea inguratuz mendebaldera jotzen duen pista belartsura jo behar dugu. 100 bat metro aurrerago hainbat pistaren arrastoa gurutzatzen da gurearekin, erne! pista nabarmenena jarraitu behar dugu, gora egiten duena (harripila batzuek ere erakusten dute zein den). Pistak aldapa leunaz ekiten dio igoerari, basoaren mendean gehienean, kilometro pare batean-edo, langa batera heldu arte. Urbasako larreak zeharkatzen dituzten harrizko hesi luze horietako bateko ataka da eta hesi hori bera da tontorretik oso gertu pasatzen dena hain zuzen. Baina bide erosoagoa da hankapean darabilguna eta langa pasa eta berehala lepo batera helduko gara.

Ezagutzen dudan Arranoaitza, Andresek dioen bezela, Korosti eta Lakiola artean dago. Argazkietako lekura iristeko Brinkola da abiapuntua. Hemendik Barrendiolara doan bideaeskubialdera doa eta ezkerretik beste bat Guriditegi auzora. Guriditegira joko dugu eta hemen bukatuko da errepidea, zementuzko bidea hasiz. Erreka ondotik jarraituko dugu, gero trenbide ondoko rekta batetik. Tunela asten denean aldapa bat igoko dugu eta zubi bat igaro ondoren Brinkola-Zar baserrian zementuzko aldapa igoko dugu eskubitan bide bat utziz. Hemen harri eta lurrezko bidea hasten da. 50 metro aurrerago ezkerreko bidea artuko dugu Antsumaitz erreka gurutzatzen duen zubia pasa arte. Hemen aurrera doan bide bat eta ezkerretara doan beste bat ikusten da. Ezkerrekoa artuko dugu eta 200 metroko igoera ostean eskubitan 2 pixuko txabola ederra ikusten da. Pistatik jarraituko dugu, tartean Aizkorri mendizerrako ikuspegi ederrak darela. Aurrera jarraituko dugu aldapaberan doazen beste bideei jaramonik egin gabe, bidea gurutzatzen duen errekaren porlanezko kanltxoa eta beste txikiago batzuk gurutzatuz, azkeneko aldapa gogorraren ostean Plasentxi txabolara iristeko. Ikusgarria da, dekorazio bitxiarekin, eta "seigarren putzua" izena duen putzua ikusi daitekelarik. Hemen bidea bitan zatitzen da: Aurrera jarraitzen duena eta txabola rodeatzen duena. Aurrra jarraitu ezkero baso ederretan zehar jarraituko dugu, berutza doazen bideak alde batera utziz. Bidea lautzen denean putzuz beteriko rekta baten ondoren bidebatek ia 180º artzen ditu ezkerretara, eta 150 metro aurrerago Elortxikiko aterpean gaude, Aizkorri mendizerrako ikuspegi ezinobeak dituena.

Kanpezutik irtenda Ibernaloko ermitara eramaten duen errepidea izan daiteke abiapuntuetako bat. Kotxea gora iritsi baino pixkat lehenago dagoen jolas-parkean utzi daiteke, bueltan hemen bazkaldu daitekelarik, bai baselizako jatetxean edo jolasparkeko mahaietan, harrizko erretegiez hornituak. Hemendik bide estu bat irtetzen da entzina artean, jolasparke inguratzen duen kurbaren erdialdean. Bide estu honek aldapa batzuk eta gero pista nagusiago batera eramango gaitu pagadi batzuk gurutzatu eta gero. Pistara iritsi bezain laster mendi arteko leku estu eta inguruetan ohikoa dena baino fresko eta hezeago batera heluko gara, aurrerago ezkerretatik erortzen diren harri zati batzuk igaroz.

Legazpitik irtetzen dan abiapuntu nagusia San Inazio auzoko Arkutik irtetzen dan pista da, plazan bertan dagoena. (ARGAZKIETAKO MAPA BEGIRATU)

Hau gurutzatu bezain laster hormigoizko pista bat hasten da, eta kartel inforatibo baten ondotik pasako gara, pixkat aurrerago bideko bi aldetan iturri pare bat utziz. Segidan porlanak harriari utziko dio lekua ta "Felipa" izenez ezagunak diren txaboletatik pasako gara. Aurrera jarraituko dugu eta ezkerretan pagadi gazte bat duen aldapa igo ta gero zabalgune batera iritsiko gara. Bertan iturri bat dago, ezkerretan, Legazpiko iturri geihenak bazela iturgorria. Hemen ia 180º ko bira egiten badugu "Mataburros"eko aldapatik edota Muñazorra ingurutik igo gaitezke. Aurrera jarraitu ezkero galtzeik ez dauken pistatik igoko gara. 5-10 bat min. pasa die.